چند نمونه از دیدنی‌های تهران و پیرامونش
شهر من تهران برای شهروندانش با شلوغی، رفت و آمد، گرانی و دود شناخته می شود. اما این شهر 12 میلیونی جاذبه هایی هم دارد که این همه آدم به آن عشق می ورزند و هیچ جوره حاضر به ترک آن نیستند.
اگرچه شهر تهران مانند بسیاری از شهر های دیگر کشورمان قدمت چند هزار ساله ندارد اما به لطف پایتختی دارای امکانات تفریحی و گردشگری فراوان است.
تهران ایران کوچکی است که نمونه ای کامل از فرهنگ ها آداب و سنن اقوام مختلف کشور است که در این شهر ساکن شده اند. همچنین اغلب صنایع,دانشگاه ها,مراکز علمی و فرهنگی در این شهر تمرکز یافته است.
شهر گربه و کلاغ ها در روزگار دور روستایی بود متعلق به ری که بیشتر به عنوان شاهراه ارتباطی شمال و مرکز کشور مورد توجه بود.
این روستای زیبا نخستین بار در دوران صفوی با توجه به این که مدفن سید حمزه نیای بزرگ صفویان بود مورد توجه پادشاهان صفوی قرار گرفت .
اما عمده پیشرفت تهران در دوران قاجار و پس از انتخاب آن به عنوان پایتخت رخ داد.
بازار تهران بازاری است قدیمی واقع در مرکز شهر تهران در منطقه ۱۲ شهرداری تهران.
این بازار در میان خیابان‌های مولوی در جنوب، سیروس (مصطفی خمینی) در شرق، بوذرجمهری (پانزده خرداد) در شمال و خیام در غرب قرار گرفته است.
قدمت این بازاربه به دوران قاجار باز می گردد. و در طی دوران مختلف تاریخی همواره مرکز مهمی تصمیم گیری به شمار می آمده است.
مردم اما آن را بیشتر به سبب تنوع کالاهای موجود در آن می شناسند.
پس از گشایش خطوط مترو دسترسی به بازار و خرید برای اهالی تهران و گردشگران بسیار آسان شده است. تاجایی که بعضا برای خرید کوچکترین کالاها که در سطح شهر هم یافت می شود به بازار مراجعه می کنند.
برج آزادی نماد شهر تهران است که در سال ۱۳۴۹ توسط معمار ایرانی، حسین امانت، با نام برج شهیاد آریامهر، به دستور فرح پهلوی برای یادبود جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران طراحی و ساخته‌شد. این برج، پس از انقلاب ۱۳۵۷ به نام «برج آزادی» معروف گردیده‌است.
برج آزادی در ایران، نمونه‌ای از نماد و نشانه‌های شهری است که معماری شاخص آن، تلفیق طاق‌های معماری پیش از اسلام (دوره هخامنشیان و ساسانیان) و بعد از اسلام و تبدیل آن به نمادی زیبا به لحاظ معماری است.
پیشتر عکاسان دوره گردی که از گردشگران و برج آزادی عکس می گرفتند از مناظر ی بود که هر روز در تهران مشاهده می شد اما این روزها دوربین های دیجیتال کار این عکاسان را کساد کرده.
این پارک با 1450 هکتار زمین پر درخت و وجود یک پیست دوچرخه سواری، از شمال به زمین های چیتگر، از جنوب به اتوبان کرج، از باختر به پیکان شهر و از خاور به منطقه خرگوش دره محدود می شود. پارک چیتگر از بزرگ ترین پارک های جنگلی استان است که در بیش تر فصل های سال از آن استفاده می شود.
این بوستان فضایی بسیار مطلوب برای گذران اوقات فراغت و استراحت آخر هفته مردم دارد.
پامِنار یکی از محله‌های قدیمی شهر تهران است.
پامنار در محدوده شهرداری منطقه ۱۲ تهران قرار گرفته و بخشی از محله تاریخی اودلاجان (یکی از پنج محله اصلی تهران قدیم) به شمار میآید.پامنار نخستین محله تهران است که تلفن کشی شد.
امروزه پامنار بورس فروش ایرانیت و ابزارا آلات است.
سردر باغ ملی
سردر باغ ملی طی سال‌های ۱۳۰۱ تا ۱۳۰۴ ش، به عنوان دروازه ورود به میدان مشق، که محوطه‌ای نظامی و در اختیار قشون بود، احداث شد.
مدتی پس از ساخت دروازه فکر ایجاد اولین باغ عمومی شهر تهران به نام باغ ملی ،در اراضی داخل میدان مشق، مطرح و طرح آن تهیه شد و به اجرا درآمد و نام دروازه میدان مشق به سردرباغ ملی تغییر یافت.
باغ ملی چند سالی بیشتر به جا نماند و در محوطه آن وزارت امور خارجه، کتاب خانه ملی و موزه ایران باستان را ساختند. اما نام این باغ بر سردر میدان مشق باقی ماند و مردم سردر باغ ملی را به عنوان نماد تاریخ معاصر تهران و معماری خاص تهران قدیم می‌شناسند.این بنا کار استاد جعفر خان معمار کاشانی است.
درکه در غربی‌ترین کوه‌پایه‌های شمال تهران ، در انتهای خیابان درکه، واقع شده است و یکی از دهات خوش آب و هوای شمیرانات است. این دهکده به علت قرار گرفتن در مسیر کوه پیمایی درکه، از پر رفت و آمدترین مناطق ییلاقی تهران است و به خصوص آخر هفته و روزهای تعطیل، پذیرای جمعیت بسیاری است. در مسیر درکه کافه‌های بسیاری ساخته شده که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از: هفت حوض، ذغال چال و پلنگ چال.
خانه‌های دهکده درکه، بیش تر خانه‌هایی قدیمی با سقف شیروانی است که در کوچه‌های باریک و پر درخت ساخته شده‌اند،اما با تغییر شرایط زندگی، این خانه‌ها کم‌کم جای خود را به آپارتمان‌های نوساز داده‌اند.
برج نقاره‌خانه یا برج یزید، در ناحیه شمالی امین آباد شهر ری و بر بالای کوه ری قرار دارد. این برج آجری که ارتفاع آن به سه متر می‌رسد، در حدود ۱۰۰۰ سال پیش به دست شخصی به نام «بزرگ امید» جهت استفاده شخصی ساخته شد. به گفته برخی پژوهشگران ممکن است این مکان مقبره یکی از شاهان سلجوقی باشد. این برج دارای هشت ترک است که سبب زیبایی و استحکام آن شده است.
برج نقاره‌خانه دارای ساختاری متشکل از لاشه سنگ و گچ است ونمای آن تزیینات آجرکاری به همراه قوس‌های جناغی تزیینی دارد واز نظر قدمت متعلق به دوره سلجوقیان (حدود 800 سال پیش )است.
در حدود ۱۲ کیلومتری جنوب شرقی شهرری به سوی ورامین بر بلندای تپه‌ای وسیع در روستای قلعه‌نو بقایای کاخ یا آتشکده‌ای واقع است که به تپه میل مشهور گردیده و آن به سبب دو پایه بزرگ بنا می‌باشد که از دور شبیه به میل است.
تپه میل با نام های آتشکده بهرام و آتشکده ری نیز شناخته می شود.
این آتشکده در زمان حمله اسکندر ویران شد و تنها بخشی از آن به شکل دو میل باقی ماند.
تپه میل از سنگ ساروج ,خشت و گل ساخته شده و نیزارهای اطراف آن از وجود دریاچه ای خبر می دهد که به مرور زمان خشک شده است.
از این بنا آثار تاریخی شامل بقایای کوزه و خمره های قابل توجهی کشف شده است.
دره کن ,سوهانک ,شاد آباد و فرهزاد از ییلاق های شناخته شده تهران است. اما گلابدره در بین بسیاری از گردشگران و حتی تهرانی ها کمتر شناخته شده است.
ده گلاب دره از جمله ییلاق‌های خوش آب و هوای شمال تهران است. جدا از ساکنان محلی، مسیر کوهستانی گلاب دره هر هفته میزبان کوه‌نوردانی است که راه خاکی و خلوت آن را انتخاب می‌کنند. ارتفاع زیاد ده گلاب دره این منطقه را از دیگر مناطق کوهستانی جدا کرده است.
گلابدره نام دره و محله ای در کناره ی آن دره است که به همین نام خوانده می شوند . این دره از کناره ی باختری (طرف غرب )به امامراده قاسم و از کناره ی خاوری با دره در بند همسایه است. بر افراز این تپه دو محله ی گلابدره (در باختر)و باغ شاطر (در خاور) جای گرفته اند. با ایستادن بر افراز این بلندی ها نمای بسیار زیبایی از شهر تهران را خواهید دید. راه رسیدن به این دره زیبا از میدان تجریش و خیابان دربند است که در میانه ی راه خیابان گلابدره خود نمایی می کند. دلیل نام گذاری این دره وجود فراوان درختان سیب گلاب خودرو در این دره بوده است.
این موزه در روز ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۶ افتتاح شد. طبقهٔ همکف این موزه برای نمایش دائمی ۱۵۰ قطعه فرش و طبقه دوم آن برای برگزاری نمایشگاه‌های موردی و فصلی در نظر گرفته شده‌است.
مجموعه موزه فرش ایران شامل با ارزش‌ترین نمونه‌های قالی ایران از قرن نهم هجری تا دوره معاصر است و از منابع غنی تحقیقی برای پژوهشگران و هنر دوستان به شمار میآید. معمولاً حدود ۱۳۵ تخته از شاه‌کارهای قالی ایران، بافت مراکز مهم قالی‌بافی مانند کاشان، کرمان، اصفهان، تبریز، خراسان، کردستان و جز آن‌ها، در تالار طبقه همکف به معرض نمایش گذاشته می‌شود.
این مرکز همچنین کتابخانه بسیار غنی ای دارد که اطلاعات مورد نیاز بازدیدکنندگان را در اختیار ایشان قرار می دهد.
